Δραστηριότητα

Mαθητική πεζοπορία στον Κρουσώνα

Αποθήκευση

Trail photos

ΦωτογραφίεςMαθητική πεζοπορία στον Κρουσώνα ΦωτογραφίεςMαθητική πεζοπορία στον Κρουσώνα ΦωτογραφίεςMαθητική πεζοπορία στον Κρουσώνα

Χρήστης

Trail stats

Μήκος
7,81 χλμ
Υψ. διαφορά
448 m
Βαθμός δυσκολίας
Μέτριο
κατάβαση
164 m
Max elevation
628 m
TrailRank 
78 5
Min elevation
291 m
Trail type
One Way
Moving time
μια ώρα 41 λεπτά
Ώρα
2 ώρες 26 λεπτά
Σύνολο σημείων
1357
Uploaded
7 Μαΐου 2019
Recorded
Μαΐου 2019
  • Rating

  •   5 1 review

κοντά στην περιοχή Kritharída, Crete (Greece)

1907 εμφανίσεις, 23 αποθηκεύσεις

Trail photos

ΦωτογραφίεςMαθητική πεζοπορία στον Κρουσώνα ΦωτογραφίεςMαθητική πεζοπορία στον Κρουσώνα ΦωτογραφίεςMαθητική πεζοπορία στον Κρουσώνα

Itinerary description

Το γραφικό χωριό του Κρουσώνα βρίσκεται στους ανατολικούς πρόποδες του ξακουστού και πολυτραγουδισμένου Ψηλορείτη σε απόσταση 21 χλμ. από το Ηράκλειο. Είναι ορεινό χωριό σε υψόμετρο 460 μ., κτισμένο αμφιθεατρικά και κατά την περίοδο του χειμώνα δίνει την δυνατότητα στους επισκέπτες του να συναντήσουν χιόνι. Σημαντικό χαρακτηριστικό της περιοχής του Κρουσώνα είναι η απότομη μετάβαση που πραγματοποιείται, μέσα σε λίγα χιλιόμετρα, από τις χαμηλές, ήπιες και καλλιεργημένες κοιλάδες στις ψηλές και τραχιές κορυφές του Κουδουνιού (1860μ.), του Γούρνου (1292μ.) και του Βοσκερού (1119μ.) που ανήκουν στον ορεινό όγκο του Ψηλορείτη. Οι κάτοικοι της περιοχής ασχολούνται κυρίως με τα αμπέλια, τους ελαιώνες, τα οπωροφόρα δέντρα, καθώς και με την κτηνοτροφία αιγοπροβάτων. Αξιοσημείωτο είναι πως στο οροπέδιο του Κρουσώνα, σε υψόμετρο 1200 μ., καλλιεργούνται 300.000 αχλαδιές και μηλιές. Στον Κρουσώνα δραστηριοποιείται ο Γυναικείος Συνεταιρισμός που παράγει μεγάλη ποικιλία προϊόντων αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής με ντόπια υλικά και παραδοσιακές τοπικές συνταγές. Η ύπαρξη του Κρουσώνα βεβαιώνεται από διάφορα ιστορικά στοιχεία, από τα πολύ παλιά, στα οποία αναφέρεται τουλάχιστον επτακόσια χρόνια πριν. Η ονομασία του χωριού οφείλεται κατά μία εκδοχή που θεωρείται και η επικρατέστερη και η οποία συμφωνεί με την ντόπια παράδοση ότι το όνομα Κρουσώνας υφίστατο ως αρχαίο τοπωνύμιο. Κατά την παράδοση αυτή, στην περιοχή γινόταν αγώνες των αρχαίων κατοίκων, των Κουρητών. Στην διάρκεια των αγώνων οι κρούσεις (κτυπήματα) των όπλων και των ασπίδων ήταν έντονες, με αποτέλεσμα να δοθεί το όνομα Κρουσώνας δηλαδή ο τόπος των κρούσεων. Άλλη εκδοχή αναφέρει ότι ο Κρουσώνας είναι μέρος που συχνάζουν κουρσάροι. Στον οικισμό λειτουργούν αρκετές παραδοσιακές ταβέρνες όπου θα γευθείτε νόστιμες λιχουδιές της ορεινής Κρήτης, από αγνά προϊόντα όπως κρέατα και τυροκομικά, λαχανικά, φρούτα και περίφημο κρασί. Αν επισκεφθείτε την Ιερά Μονή της Αγίας Ειρήνης θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε αλλά και να αγοράσετε εξαιρετικά χειροποίητα εργόχειρα, μοναδικά δημιουργήματα των καλογριών. Επίσης στο χώρο του μοναστηριού λειτουργεί πωλητήριο όπου μπορείτε να προμηθευτείτε διάφορα θρησκευτικά ενθυμήματα και αναμνηστικά δώρα.
''ΚΡΟΥΣΩΝΑ, όμορφο χωριό στολίδι είσαι για μένα
γιατί' σαι ο τόπος που αγαπώ ο τόπος που με γέννα''
''Εγώ 'μαι που σ' αγάπησα και 'γώ που σε αρνούμαι
και στο ΚΡΟΥΣΩΝΑ το 'χουμε και δεν παρακαλούμε ''
''Φαράγγι από την μια μεριά...φαράγγι από την άλλη
αέρας ΚΡΟΥΣΑΝΙΩΤΙΚΟΣ γέμισε το λιβάδι''

View more external

Waypoints

ΦωτογραφίεςΠαναγία Πολέμισσα ΦωτογραφίεςΠαναγία Πολέμισσα ΦωτογραφίεςΠαναγία Πολέμισσα

Παναγία Πολέμισσα

Πρόκειται για ένα από τα παλαιά ξωκλήσια του Κρουσώνα. Χρονολογείται από τον 16ο αιώνα και τιμάται στο όνομα της Ζωοδόχου Πηγής. Το όνομά της (Πολέμισσα) έχει συνδυαστεί με ένα κομμάτι της ιστορίας του τόπου. Στην εκκλησία αυτή ορκίζονταν οι αγωνιστές πριν από κάθε επανάσταση κι εκεί γινόταν τα διάφορα πολεμικά συμβούλια. Έδιναν ακόμα τον όρκο της αδελφοποίησης (αδελφοποιτοί). Κατά το έθιμο δηλαδή άτομα που δεν συνδέονταν μεταξύ τους συγγενικά, ενώνονταν με άλλα άτομα αποκτώντας έτσι συγγενικούς δεσμούς, στη διάρκεια μιας υποσχετικής ιεροτελεστίας, κατά την οποία αλληλοαντάλλαζαν μικροποσότητες αίματος. Το έθιμο αυτό ως στοιχείο όρκου, εφαρμοζόταν μέχρι τα χρόνια της οργανωμένης εθνικής αντίστασης. Στην επανάσταση του 1866, μια ολιγομελής ομάδα επαναστατών κυκλωμένοι από τριπλάσιο αριθμό τούρκων, κατέφυγε στην εκκλησία της Παναγίας της πολέμισσας για να σωθεί. Οι τούρκοι έζωσαν την εκκλησία, αντιμετωπίζοντας την σταθερή και αμετακίνητη άμυνα των πολιορκημένων. Με την εξάντληση όμως των πολεμοφοδίων και πυρομαχικών τους, αποτόλμησαν την έξοδο, η οποία τους στοίχισε ένα νεκρό και τρεις τραυματίες. Η έγκαιρη ενίσχυση του επικουρικού σώματος άλλων Κρουσανιωτών έσωσε την κατάσταση, αφού έτρεψε σε φυγή τους Τούρκους με απώλειες δέκα απ’ αυτούς. Με τη φροντίδα της Ενορίας Κρουσώνα η εκκλησία αναστηλώθηκε το 2003-2004. Απο το βιβλίο ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΞΩΚΛΗΣΙΑ του δήμου Κρουσώνα.

ΦωτογραφίεςΠαναγιά η Μελισσοχαρακιανή ΦωτογραφίεςΠαναγιά η Μελισσοχαρακιανή

Παναγιά η Μελισσοχαρακιανή

Ανεγέρθει το 2010 από το Μιχάλη και Αντώνη Δρακουλάκη.

ΦωτογραφίεςΚαταράκτης

Καταράκτης

Ένας όμορφος καταράκτης.

ΦωτογραφίεςΑγία Παρασκευή ΦωτογραφίεςΑγία Παρασκευή ΦωτογραφίεςΑγία Παρασκευή

Αγία Παρασκευή

Σε μια καταπράσινη δασοσκεπή κοιλάδα που διαρρέει ο χείμαρρος Τζαμάς είναι χτισμένη η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Πριν από την είσοδο στον Κρουσώνα και σε απόσταση 500 μ. αριστερά από τον κεντρικό δρόμο, βρίσκεται η μονόκλιτη βασιλική που χτίστηκε το 1948 και αφιερώθηκε στην μνήμη της αγίας Παρασκευής. Κτήτορας της εκκλησίας είναι ο Νικόλαος Φ. Δρακουλάκης, προσκυνητής και εγγονός του γενάρχη με το ίδιο όνομα. Η εκκλησία αναπαλαιώθηκε και αποδόθηκε στην σημερινή της μορφή το 2003, με μέριμνα των εγγονών του κτήτορα Κώστα και Αντιγόνης Φρουδαράκη - Μακριδάκη. Η λιθόκτιστη κρήνη, το παλιό ελαιοτριβείο (φάμπρικα) και η τραπεζαρία με τους παραδοσιακούς φούρνους, συνθέτουν ως σύνολο μια ανθρώπινη παρέμβαση στο φυσικό περίγυρο. Τέχνη και φύση δένονται αρμονικά και συνυπάρχουν αισθητικά στον όμορφο υπαίθριο αυτό χώρο. Ένα ολόσωμο αποτύπωμα της Παναγίας στο βαθούλωμα ενός παρακείμενου βράχου με το όνομα ''Μελισσοχάρακας'', προσθέτει την δική του διάσταση στον χώρο, που αποπνέει θρησκευτική αύρα και εξασφαλίζει την ηρεμία και την γαλήνη, την οποία έχει διαταράξει αλόγιστα ο σημερινός τρόπος ζωής. Σύμφωνα με μια τοπική παράδοση ο ''Μελισσοχάρακας'' με μια συνοδεία από μικρότερους βράχους που τον περιβάλλουν, μετακινήθηκε στην σημερινή θέση, από την τοποθεσία Κούπος που βρίσκεται πάνω απο το χωριό, με τ0 γνωστό αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Απο το βιβλίο ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΞΩΚΛΗΣΙΑ του δήμου Κρουσώνα.

ΦωτογραφίεςΗ Ευαγγελίστρια ΦωτογραφίεςΗ Ευαγγελίστρια

Η Ευαγγελίστρια

Χτίστηκε από την μοναχή Πελαγία Μαμουλάκη το 1970.

ΦωτογραφίεςΜνημείο υπέρ των ηρώων 1912-1922

Μνημείο υπέρ των ηρώων 1912-1922

Χτίστηκε τη δεκαετία του 1920 με δωρεά του Νικολάου Ξυλούρη του Κωσταντίνου στη μνήμη του γιου του, Σέριου Ξυλούρη που σκοτώθηκε στην εκστρατεία της μικράς Ασίας το 1921. Τα χρόνια που χτίστηκε το μνημείο στο σημείο αυτό βρισκόταν η κεντρική είσοδος του Κρουσώνα.

ΦωτογραφίεςΚαταράκτης ΦωτογραφίεςΚαταράκτης

Καταράκτης

Ένας όμορφος καταράκτης.

ΦωτογραφίεςΆγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη

Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη

Κτίστηκε από την οικογένεια Καλαϊτζάκη ή Δημητρηκαρά στο ύψωμα πλάι δυτικά του Κρουσώνα. Απο το βιβλίο ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΞΩΚΛΗΣΙΑ του δήμου Κρουσώνα.

ΦωτογραφίεςΆγιος Γεώργιος ΦωτογραφίεςΆγιος Γεώργιος ΦωτογραφίεςΆγιος Γεώργιος

Άγιος Γεώργιος

Πρόκειται για μονόκλιτη βασιλική, που χτίστηκε πριν από την επανάσταση του 1821, από μία ηλικιωμένη και βαθιά θρησκευόμενη Κρουσανιώτισσα με το όνομα Βαρούχενα. Η εκκλησία χτίστηκε στα ερείπια άλλης παλιότερης εκκλησίας και μικρότερων διαστάσεων εκκλησίας, που ήταν επίσης αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο. Η ίδρυση της πρώτης εκκλησίας, ανάγεται χρονολογικά στην Α' Βυζαντινή Περίοδο. Η καταστροφή της όμως συντελέστηκε από τους Τούρκους και συμπίπτει με την περίοδο κατάληψη της Κρήτης (1645 - 1669). Η τοπική λαϊκή παράδοση διέσωσε, ότι αφορμή για το ξανακτίσιμο της εκκλησία, στάθηκε ένα όνειρο που είδε η γριά Βαρούχενα, γύρω από την επιτακτική ανάγκη αναστήλωσης της ερειπωμένης εκκλησίας. Η ίδια παράδοση συντηρεί την άποψη, ότι γύρω από την νεοαναγειρόμενη εκκλησία, υπήρχε ένα πέτρωμα ιδιαίτερα σκληρό, που δεν διευκόλυνε την κατεργασία του. Κατά θαυματουργό τρόπο, στην διάρκει της νύχτας το σκληρό πέτρωμα, μετατρεπόταν σε μαλακό, διευκολύνοντας έτσι την εκσκαφή για την θεμελίωση. Η μνήμη του αγίου, τιμάται ιδιαίτερα από τους κατοίκους του Κρουσώνα. Αυτό μαρτυρείται μεταξύ των άλλων και από την πληθώρα των ονομάτων Γεώργιος ή Γεωργία, που υπάρχουν στο χωριό. Με την φροντίδα της ενορίας του Κρουσώνα, η εκκλησία ανακαινίστηκε και πήρε την σημερινή της μορφή το 2006. Βέβαια, και στις μέρες μας, έχουν γίνει κι άλλες αλλαγές στον ναό. Από το βιβλίο ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΞΩΚΛΗΣΙΑ του δήμου Κρουσώνα.

ΦωτογραφίεςΜύλος Κατρουλιάρης ΦωτογραφίεςΜύλος Κατρουλιάρης

Μύλος Κατρουλιάρης

Χτισμένος στα τέλη του 19ου αιώνα ή στις αρχές του 20ου ο αλεστικός νερόμυλος του Κρουσώνα ακολουθεί τον καθιερωμένο για την εποχή αρχιτεκτονικό τύπο και ανήκει στην κατηγορία του «ελληνικού» τύπου με εσωτερικό, οριζόντιο υδροτροχό (φτερωτή). Λειτούργησε αδιάσπαστα μέχρι τα μέσα σχεδόν της δεκαετίας του 1950 και αποτέλεσε για πολλά χρόνια την κύρια βιοτεχνική εγκατάσταση του Κρουσώνα, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στα σπίτια του χωριού και λόγω της περίοπτης θέσης του, αλλά και της μοναδικότητας του μέσα στα όρια του οικισμού, αποτελεί τοπόσημο για ολόκληρο τον οικισμό. Πηγή: ​crete2day.gr

ΦωτογραφίεςΣπίτι βουλευτή Κρητικής Πολιτείας

Σπίτι βουλευτή Κρητικής Πολιτείας

Σπίτι βουλευτή Κρητικής Πολιτείας

ΦωτογραφίεςΣπίτι Φιλίππου Ιατράκη ΦωτογραφίεςΣπίτι Φιλίππου Ιατράκη

Σπίτι Φιλίππου Ιατράκη

Σπίτι Φιλίππου Ιατράκη

ΦωτογραφίεςΑλώνι Κάρα-μέρας ΦωτογραφίεςΑλώνι Κάρα-μέρας

Αλώνι Κάρα-μέρας

Το φθινόπωρο του 1647, οι Τούρκοι, για να καλύψουν τα νώτα των από το Μαλεβίζι, ενώ συνεχίζουν την πολιορκία τον Κάστρου, ενισχυμένοι με 1500 γενιτσάρους επιτίθενται κατά των αγωνιστών τού Κρουσώνα που κρατούν τις ριζοβουνιές, Καβαλαρά, Βίγλα, Μικρό Βιγλί, Νοτικό, Ξυγκομούρι, Δάσος (βόρεια του Κρουσώνα ). Αυτοί όμως κατόρθωσαν να αποκρούσουν τους εισβολείς. Μετά από λίγες μέρες, χιλιάδες Τούρκοι επετέθησαν στον Κρουσώνα. Ήταν χαράματα, καθώς το μανιασμένο τούρκικο ασκέρι «πάτησε» τα Κρουσανιώτικα μέρη. Σκοπός τους ήταν ή πλήρης εξόντωση των κατοίκων και των αγωνιστών που είχαν ορμητήριο την περιοχή. Οι Κρουσανιώτες όταν αντιλήφθηκαν την επερχόμενη συμφορά, προσπάθησαν, με κάθε τρόπο, να κωλυσιεργήσουν τους αντιπάλους, ώστε να κερδίσουν χρόνο για να προλάβουν να προφυλάξουν τα γυναικόπαιδα στο βουνό. Οι Τούρκοι όμως κατάλαβαν το σχέδιό τους και έτρεξαν πίσω τους για να τούς προλάβουν. Λίγοι κατάφεραν να διαφύγουν, ενώ οι υπόλοιποι έμειναν κυκλωμένοι στις περιοχές "Πλάι" και "Κάρα μέρα" και αυτοί οι κλεισμένοι μέσα στον "Κούλε" όπου δόθηκε σκληρή και άνιση μάχη. Ανελέητα οι Τούρκοι έσφαζαν γέρους και νέους. Ακόμα και βυζανιάρικα παιδιά πέρασαν από τα φονικά τους γιαταγάνια. Ήταν πραγματικά αποφράδα μέρα για τον Κρουσώνα, που έχασε τα περισσότερα από τα εκλεκτότερα παιδιά του και ένα χτυπητό δείγμα της τουρκικής θηριωδίας σ΄ αυτόν τον τόπο. Σε ένα αλώνι , στην "Κάρα-μέρα", που μέχρι σήμερα υπάρχει, σφάχτηκαν εκατό παιδιά. Οι κτηνώδεις δήμιοι πήραν τα κεφάλια τους, και τα κρέμασαν στα χωριά για παραδειγματισμό. Σύμφωνα με την παράδοση, τα κεφάλια των σκοτωμένων τα έκαμαν θυνός (σωρό) και το χώμα και οι πλακούρες (πωρολιθικά πετρώματα μέσα και άνω του Κρουσώνα) είχαν βαφεί κόκκινα, από το αίμα. Καθώς και στην Κοπράνα το αίμα κατέβηκε τρέχοντας στην ρίζα του δέτη. Το τρομερό αυτό γεγονός έκανε να ονομάσουν τον τόπο τής σφαγής "Κάρα-μέρα" (μέρα κεφαλών) για άλλους "Καρά μέρα" (μαύρη μέρα). Όπως μαρτυρεί και ό τρίτος και ό τέταρτος στίχος του σχετικού τραγουδιού: "Τήν έποχή άπούρθανε οί Τούρκοι είς τήν Κρήτη π΄ ορφάνεψε ό τόπος μας και κλαίει ό Ψηλορείτης" Μας τοποθετεί, χρονολογικά, στην άλωση της Κρήτης από τους Τούρκους. Το μέγεθος της γενοκτονίας της "Κάρα-μέρα " μπορεί να φανεί από το γεγονός ότι, το 1583, ό Κρουσώνας είχε 262 κατοίκους (απογραφή Καστροφύλακα). Μέχρι το 1647 που τοποθετούμε τη σφαγή τής "Κάρα μέρα", δηλ. ύστερα από 65 ήρεμα χρόνια, φυσιολογικά θα είχε 400 περίπου κατοίκους. Αλλά βλέπουμε ότι το 1671 έχει μόνο 103 κατοίκους και έχουν περάσει 24 χρόνια μετά την καταστροφή. Αντί δηλαδή να παρατηρηθεί αύξηση, παρατηρείται μείωση κατά 3/4 περίπου. Η μείωση αυτή ασφαλώς θα οφείλεται στην άλωση του Κρουσώνα το 1647 και τη σφαγή της "Κάρα μέρα". Σύμφωνα με την παράδοση, η οικογένεια Μαμουλάκηδες σφάχτηκαν όλοι, με εξαίρεση μια γυναίκα, που διέφυγε κρατώντας στην αγκαλιά της ένα αρσενικό παιδί, πού είναι ό πρόγονος των σημερινών Μαμουλάκηδων. Πηγή: Κρουσώνας: ιστορικές αναφορές του Γιώργη Μ. Ξυλούρη

ΦωτογραφίεςΚαφενείο Μουσαφίρ οντάς

Καφενείο Μουσαφίρ οντάς

Καφενείο Μουσαφίρ οντάς

ΦωτογραφίεςΆγιος Χαράλαμπος ΦωτογραφίεςΆγιος Χαράλαμπος ΦωτογραφίεςΆγιος Χαράλαμπος

Άγιος Χαράλαμπος

Πρόκειται για την ιστορική δίκλιτη εκκλησία, που βρίσκεται στο πάνω τμήμα του χωριού. Τιμάται στο όνομα του Αγίου Χαραλάμπου και στην Μεταμόρφωση του Σωτήρα. Ο χρόνος ανέγερσης του αρχικού κλίτους, τοποθετείται στα όψιμα χρόνια της βενετοκρατίας. Η ιστορημένη αυτή μαρτυρία, προκύπτει από αίτηση του Μητροπολίτη Κρήτης Γεράσιμου προς τον Τούρκο πασά. Με την αίτηση αυτή που υποβάλλεται στις 15 Μαρτίου 1745, "ζητάται η έγκριση για επιδιόρθωση της εκκλησίας (Χριστός τότε) λόγω της φθοράς που έχει υποστεί από την πολυκαιρία". Σε έγγραφο του 1635 αναφέρεται ως εκκλησία του ''Αφέντη Χριστού''. Πίσω στα 1815, 6 χρόνια πριν την Επανάσταση, όταν οι κάτοικοι του τουρκοκρατούμενου Κρουσώνα ζήτησαν και πήραν άδεια να επισκευάσουν την εκκλησία του Ιησού Χριστού τότε, που μετονομάστηκε αργότερα Άγιος Χαράλαμπος. Αυτό έγινε με την άδεια του Τούρκου Διοικητή της περιφέρειας Χαλή αγά, με ορισμένες προϋποθέσεις. Απ' ότι μας λέει η τοπική παράδοση το έργο έπρεπε αρχίζοντας να τελειώσει στην διάρκεια τριών φεγγαριών. Η μη τυχών ολοκλήρωσή του έργου στο χρονικό αυτό διάστημα ή μη παραβίαση του χρόνου, θα είχε ως συνέπεια την μετατροπή του σε τζαμί. Ο χρόνος όμως αυτός ήταν ανεπαρκής και δεν επέτρεπε την τοιχοποιία στο επιθυμητό ύψος. Αναγκαστικά λοιπόν περιορίστηκε σε χαμηλό ύψος όπως διαπιστώνουμε και σήμερα. Μαζί με την ανακαίνιση της εκκλησίας παρήγγειλαν και νέες εικόνες στο Μεγάλο Κάστρο (σημερινό Ηράκλειο) δίνοντας για συντήρηση τις παλιές. Όταν μετά από λίγο καιρό έφθασαν οι καινούριες εικόνες, οι Κρουσανιώτες θέλησαν να τις περιφέρουν με λιτανεία μέσα στο χωριό. Όταν πέρναγαν όμως από την τούρκικη γειτονιά του χωριού, οι Τούρκοι εξαγριώθηκαν και επιτέθηκαν εναντίον τους. Μόνο ένας Τούρκος προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα λέγοντάς τους να μην τους πειράξουν μα δεν τα κατάφερε. Ένας Τούρκος μάλιστα ύψωσε απειλητικά το γιαταγάνι του πάνω από την εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους. Πριν προλάβει όμως να το κατεβάσει, λέει η παράδοση πως έπεσε νεκρός. Όταν είδαν αυτό το θαύμα οι Τούρκοι σκόρπισαν έντρομοι, ενώ οι Έλληνες δοξολογούσαν τον προστάτη Άγιο. Όταν αργότερα, στα 1817, η φοβερή πανούκλα θερίζει την Κρήτη, στον Κρουσώνα πεθαίνουν όλοι οι Τούρκοι εκτός από αυτόν που στη λιτανεία είχε υπερασπιστεί τους χριστιανούς. Μάλιστα και σε άλλες εμφανίσεις της αρρώστιας κανένας Κρουσανιώτης δεν έπαθε τίποτα. Με όλα αυτά τα γεγονότα, ο Άγιος Χαράλαμπος πέρασε στη συνείδηση του κόσμου ως τουρκομάχος και προστάτης των χριστιανών. Για το λόγο αυτό το ένα κλίτος της εκκλησίας του Ιησού Χριστού αφιερώθηκε στον Άγιο Χαράλαμπο ο οποίος μάλιστα απεικονίστηκε στα εικονίσματα να ποδοπατεί μία μαυροφόρα γυναίκα, προσωποποίηση της φοβερής πανούκλας. Πέρα από αυτό το περιστατικό, η εκκλησία αναδεικνύεται και σε εθνικό και ιστορικό μνημείο γιατί φωτίζει μια πτυχή του τούρκικου δεσποτισμού. Έτσι θα μετατραπεί από οίκος προσευχής σε χώρο μαρτυρίου για τους τουρκαλβανούς που επιχείρησαν να ζώσουν τον Κρουσώνα να συλλάβουν τους επαναστάτες, να σκοτώσουν και να λαφυραγωγήσουν κατά την συνηθισμένη τακτική τους. “Από την πάντα του Αγίου Χαραλάμπου ν’ ανοίξομε που δε θέλει τσι Τούρκους”. Με αυτήν την πρόταση, γεμάτη πάθος, ζωντάνια αλλά και λύπη, ξεκίνησε το ολοκαύτωμα του Αγίου Χαραλάμπου!! Στις 18 λοιπόν Ιουλίου 1822, ένα τμήμα του στρατού του Σερίφ Πασά που το αποτελούσαν 370 άνδρες άριστα εκπαιδευόμενοι, εισβάλλει στον Κρουσώνα, πέφτοντας σε παγίδα που τους είχαν στήσει οι Κρουσανιώτες και Ανωγειανοί επαναστάτες. Μετά την σφοδρή ολοήμερη μάχη τα σοκάκια και τα περάσματα του χωριού, η δύναμη αυτή των τουρκαλβανών αναζητώντας σανίδα σωτηρίας προκειμένου να αποφύγει την πανωλεθρία, καταφεύγει στην εκκλησία του Αγ. Χαραλάμπου. Με την λανθασμένη εντύπωση που δημιούργησε η πυκνότητα των πυροβολισμών και η υποτιθέμενη θριαμβευτική πορεία των τουρκαλβανών, ο Σερίφ Πασάς απέφυγε να στείλει ενισχύσεις, ενώ η δυναμή του είναι εγκλωβισμένη στην εκκλησία. Η ιερότητα του χώρου και ο νεαρός κρουσανιώτης (γιος του δημογέροντα Κριτσωτάκη) που έχουν συλλάβει ως όμηρο οι αντίπαλοι, προβληματίζει τους επαναστάτες. Ο χρόνος όμως δράσης τους ήταν περιορισμένος. Αλλά η συγκατάθεση του πατέρα του παιδιού (Δημογέροντας Κριτσωτάκης), που με τον αβάστακτο πόνο του μπροστά στην τραγική πραγματικότητα αποφασίζει και λέει με πόνο στην καρδιά ''αποθανέτω η ψυχή του μετά των αλλοφύλων'' δίνει διέξοδο στους επαναστάτες. Πολλοί Κρουσανιώτες λοιπόν, ανοίγουν τρύπα στην οροφή της εκκλησίας, απ' άπου ρίχνουν εύφλεκτες ύλες, πανιά με λάδι και άλλα συναφή υλικά. Οι φλόγες και η αποπνικτική ατμόσφαιρα που δημιούργησε ο καπνός, ανάγκασε τους αιχμαλωτισμένους να ανοίξουν την πόρτα και να ξεχυθούν έξω. Τους περίμεναν όμως τα εύστοχα πυρά των πολεμιστών και τους αποδεκάτισαν. Οι άλλοι είχαν βρει τραγικό θάνατο μέσα στο χώρο της εκκλησίας, από τον καπνό και τις φλόγες. Μέσα στα θύματα αυτά αριθμείται και ο Κρουσανιώτης νέος που το καμένο του σώμα βρέθηκε κοντά στην Αγία Τράπεζα. Δύο μόλις άτομα κατόρθωσαν από τύχη να σωθούν και να μεταφέρουν την θλιβερή ιστορία στον Σερίφ Πασά, που είχε την έδρα του στον Άγιο Μύρωνα. Ο ίδιος ο Πασάς μετά την πυρπόλυση του Αγίου Χαραλάμπου φοβούμρνοε την συνέχιση των αντίποινων και άλλων δεινών, κατέφυγε με ασφάλεια στο Ηράκλειο. Τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν και οι Τούρκοι της Μεσαράς, για τους ίδιους λόγους. Ο απόηχος των νικηφόρων αυτών γεγονότων, είχε έμμεσες συνέπειες στην παραπέρα πορεία και εξέλιξη του αγώνα. Τονώθηκε ακόμα το ηθικό των αγωνιστών και το άκουσμα της επιτυχίας, βοήθησε στο ξεσήκωμα και άλλων επαρχιών. Στην μεγάλη Κρητική επανάσταση 1866-69 η μνημειωμένη εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπου έχει το μερδικό της. Από την έκθεση ωμοτήτων που συντάχθηκε τον Αύγουστο του 1867, αντλούμε την πληροφορία ότι κάηκε η εκκλησία δίνοντας έτσι άλλο ένα σημείο συνεισφοράς στους εθνικούς μας αγώνες. Από το βιβλίο ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΞΩΚΛΗΣΙΑ του δήμου Κρουσώνα.

ΦωτογραφίεςΠαναγία Κερά ΦωτογραφίεςΠαναγία Κερά

Παναγία Κερά

Είναι χτισμένη σ' ένα ύψωμα, που παίζει το ρόλο της φυσικής ακρόπολης του Κρουσώνα. Είναι δίκλιτη εκκλησία, ρυθμούς βασιλικής. Το πρώτο κλίτος έχει χτιστεί κατά την Β' Βυζαντινή περίοδο (961-1204) και σώζονται ακόμα τμήματα από τον αγιογραφικό διάκοσμο της εποχής. Η χρονολογία 1818 που αναγράφεται στην βάση του καμπαναριού, φανερώνει την επανανοικοδόμηση της εκκλησίας. Το 1977 προστέθηκε το αριστερό κλίτος, που είναι αφιερωμένω στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Μέχρι το 1888 ήταν ο Κοιμητηριακός ναός του χωριού. Η καμπάνα του ναού δεν χτυπούσε μόνο της γιορτές. Είχε και ένα άλλο εθνικού χαρακτήρα σκοπό. Στις κατά καιρούς επιδρομές των Τούρκων, με ειδικό χτύπημα, προειδοποιούσε τους κατοίκους για τον επερχόμενο κίνδυνο, προκειμένου να πάρουν θέση οι πολεμιστές και να ανηφορίσουν άλλοι για τα παρακείμενα βουνά. Ο δυνατός κρύπος της καμπάνας με το σωτηριολογικό του σκοπό, ακουγόταν καθώς λέγεται σε ολόκληρη την επαρχία. Στο κράμα της από χρυσό και ασήμι, οφειλόταν το δυνατόκαι γλυκόηχπ της καμπάνας. Σχετικά με την καμπάνα αυτή, η τοπική παράδοση μας τροφοδοτεί ότι ήταν δώρο στην εκκλησία μιας ρωσίδας Πριγκίπισσας, η οποία επιστρέφοντας από τους Αγίους Τόπους όπου είχε πάει, προσάραξε στο Ηράκλειο από την θαλασσοταραχή που είχε ξεσπάσει. Η φήμη της εικόνας της Παναγίας ως θαυματουργή έφτασε στα αφτιά της Πριγκίπισσας, η οποία κατά την παράδοση δεν είχε γάλα για να θηλάσει το βρέφος της. Όταν προσκύνησε την εικόνα, αισθάνθηκε τα στήθη της να πλημμυρίζουν από γάλα και να σωθεί το ετοιμοθάνατο παιδί της. Για την ευεργεσία αυτή, η Πριγκίπισσα έταξε στην χάρη της μια καμπάνα, η οποία κατακευάστηκε στην Οδησσό της Ρωσίας το 1674 και στάλθηκε στην εκκλησία. Επειδή ο ήχος της καμπάνας γενικά, ενοχλούσε τους Τούρκους, την αφαίρεσαν από τον φυσικό της χώρο, ρίχνοντάς την σε κάποιο γειτονικό πηγάδι, όπου παρέμεινε για 40 χρόνια. Κάποιος Τούρκος βοσκός αποκάλυψε τον τόπο που ήταν θαμμένη η καμπάνα κι έτσι σιγά σιγά τοποθετήθηκε και πάλι στην θέση της. Στον περιβάλλοντα χώρο σώζονται λείψανα θεμελίωσης παλαιοχριστιανικής τρίκλιτης Βασιλικής. Από το βιβλίο ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΞΩΚΛΗΣΙΑ του δήμου Κρουσώνα.

ΦωτογραφίεςΜπεηλίκικο

Μπεηλίκικο

Μπεηλίκικο

ΦωτογραφίεςΚάτω παλιά βρύση

Κάτω παλιά βρύση

Στο χωριό υπάρχουν τρεις παλιές πέτρινες βρύσες, η πάνω παλιά βρύση, η κάτω παλιά βρύση και το βρυσάκι, οι οποίες υδροδοτούσαν την περιοχή μέχρι το 1900 και οι οποίες διατηρούνται σε καλή κατάσταση μέχρι σήμερα.

ΦωτογραφίεςΆγιος Νικόλαος ΦωτογραφίεςΆγιος Νικόλαος ΦωτογραφίεςΆγιος Νικόλαος

Άγιος Νικόλαος

Χτίστηκε το 1980 από τον Βαρδαλαχάκη Νικόλαο.

ΦωτογραφίεςΑφέντης Χριστός ΦωτογραφίεςΑφέντης Χριστός ΦωτογραφίεςΑφέντης Χριστός

Αφέντης Χριστός

Κτίστηκε από τον Βλαχάκη Μιχάλη ή Βλαχοχατζή μετά από το 1950 στην θέση Χαλέπα κοντά στον αρχαιολογικό χώρο του ''Κούπου'' νοτιοανατολικά του Κρουσώνα . Η εκκλησία ανακαινίστηκε πρόσφατα. Οι φωτογραφίες μαρτυρούν την ομορφιά της εκκλησίας και την θέα που διαθέτει! Από το βιβλίο ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΞΩΚΛΗΣΙΑ του δήμου Κρουσώνα.

ΦωτογραφίεςΠροφήτης Ηλίας ΦωτογραφίεςΠροφήτης Ηλίας

Προφήτης Ηλίας

Χτίστηκε το 1960 από το Μακατουνάκη Μανώλη, μετά από ένα όραμα που είδε.

ΦωτογραφίεςΚούπος

Κούπος

Μία αρχαία πόλη, που κατοικήθηκε για περισσότερο από μία χιλιετία, από την τελευταία Μινωική εποχή έως τους Ελληνιστικούς χρόνους άρχισε να ανασκάπτεται στην Κρήτη, συγκεκριμένα στον λόφο Κούπος κοντά στον Κρουσώνα, που ανήκει στον δήμο Μαλεβιζίου. Πρόκειται για μία θέση, γνωστή από τις αρχές του 20ού αιώνα από αναφορές του αρχαιολόγου Ξανθουδίδη και άλλων, οι οποίοι μιλούσαν για έναν εκτεταμένο οικισμό των Μυκηναϊκών, Γεωμετρικών και Αρχαϊκών χρόνων. Πράγματι δοκιμαστικές ανασκαφικές τομές, που πραγματοποιήθηκαν κατά τη δεκαετία του 1980 απέδειξαν την ύπαρξή του αλλά και διεύρυναν το χρόνο κατοίκησής του από τα Υστερομινωικά ως τα Ελληνιστικά χρόνια (1200 - 100 π.Χ.). Άγνωστη παρ΄ όλα αυτά παραμένει ακόμη η ονομασία της πόλης. Πηγή: kinisipolitongeraka.blogspot.gr

ΦωτογραφίεςΆγιος Νεκτάριος ΦωτογραφίεςΆγιος Νεκτάριος

Άγιος Νεκτάριος

Άγιος Νεκτάριος

ΦωτογραφίεςΜονή Αγίας Ειρήνης ΦωτογραφίεςΜονή Αγίας Ειρήνης ΦωτογραφίεςΜονή Αγίας Ειρήνης

Μονή Αγίας Ειρήνης

Στις ανατολικές υπώρειες του Ψηλορείτη και σε απόσταση 3 χμλάνω από τον Κρουσώνα σ' ένα φιλόξενο και περίοπτο πλάτωμα, που το υψόμετρο φτάνει τα 650μ. βρίσκεται η μονή της αγίας Ειρήνης. Από το Ηράκλειο απέχει 20 χμλ. Η δίκλιτη εκκλησία τιμάται στο όνομα της Αγίας Ειρήνης και στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Ανήκει στην κατηγορία των παλαιών μοναστηριών της Κρήτης, με μαρτυρημένη ιστορική παρουσία από την εποχή της βενετοκρατίας. Μνημονεύεται σε πληρεξούσιο έγγραφο του 1589. Είναι γνωστό ότι στα χρόνια αυτά που συμπίπτουν με τα όψιμα χρόνια της βενετοκρατίας, διαμορφώνεται ένα κλίμα καταλλαγής και ανεκτής συνύπαρξης μεταξύ του λατινικού και ορθόδοξου στοιχείου. Η αποκατάσταση της ομαλότητας αυτής , ευνοεί το χτίσιμο ή την ανακαίνιση πολλών μοναστηριών σ' αντίθεση με της απαγορεύσεις παλαιότερων χρόνων. Ως φαίνεται η μονή ανήκε στην καθολική φεουδαρχική οικογένεια των Μουδάτσων ή Μοάτσων. Στο δυτικό τμήμα του καθολικού, σώζεται ταφική υπόγεια κρύπτη επιμελημένης τεχνικής, που μας παραπέμπει στην εποχή αυτή. Με την κατάκτηση της Κρήτης από τους Τούρκους, η μονή περιέχεται στην τούρκικη κατοχή από τον Οκτώβριο του 1647. Από μαρτυρίες που έχουν διασωθεί, η μονή είχε αναπτύξει μια αξιόλογη και πνευματική δραστηριότητα, χωρίς να υπολείπεται η προσφορά της στο κοινωνικό περίγυρο. Η μονή ακόμα είχε υποδυθεί κι ένα ευρύτερο παιδευτικό ρόλο, αφού οι νέοι από την γειτονική περιοχή μάθαιναν εκεί τα στοιχειώδη γράμματα. Σ' αυτό βοηθούσε και η οικονομική άνεση που διέθετε. Αλλά ο ρόλος της μονής κάλυπτε ακόμα και τους εθνικούς τομείς. Η φυσική οχυρή της θέση, λειτουργούσε ως κρησφύγετο, αφού στον χώρος της εύρισκαν προστασία και καταφυη οι κατά καιρούς επαναστάτες και χαϊνηδες, που αποτελούσαν το τιμωρό χέρι της τούρκικης αυθαιρεσίας. Μετά την καταστροφή του Κρουσώνα από τους Τούρκους το 1822, η τούρκικη λαίλαπα ξέσπασε και κατά της Μονής. Η τοπική προφορική παράδοση, που πολλές φορές, έρχεται και συμπληρώνει ιστορικά γεγονότα, διασώζει, ότι 70 μοναχοί αδελφή της Μονής, σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους και τα πτώματα τους καλύφτηκαν με πέτρες. Το εξόγκωμα αυτό που δημιούργησαν τα πετρωμένα χώματα, ονομάστηκε ''Τροχάλακας''. Τα ''γεγυμνώμενα'' οστά των μοναχών μεταφέρθηκαν αργότερα και τάφηκαν στον περίβολο του μοναστηριού, το οποίο επίσης λεηλατήθηκε και παραδώθηκε στις φλόγες. Τα κελιά των μοναχών γκρεμίστηκαν και η θρησκευτική αυτή καθέδρα, καταδικάστηκε σε μακρόχρονη ερήμωση και αδιατάρακτη σιγή. ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΝΟΥΝ. Τα ερείπια που άφησαν οι Τούρκοι πέφτουν κι αυτά θύμα των αφανιστικών διαθέσεων του χρόνου. Το 1944 με την πρωτοβουλία και το ανύστακτο ενδιαφέρον του εφημέριου του Κρουσώνα Δημήτριου Φασουλάκη και την σύμπραξη των ανταρτικών ομάδων του Κρουσώνα, συντάχθηκε ''μνημόνιο'' για την ίδρυση της ιεράς μονής της αγίας Ειρήνης ως γυναικείας μονής. Στο ιδρυτικό αυτό κείμενο που συντάχθηκε τον Δεκέμβριο του 1944, καθορίζεται μεταξύ των άλλων και ο κανονικός χαρακτήρας. Από το 1947 κτίζονται τα πρώτα κελιά. Δύο χρόνια αργότερα, αποπερατώνεται η ανοικοδόμηση του δεύτερου κλίτους, που είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Επίσημα, η επανίδρυση της μονής έγινε μετά τον Β.Δ της 9ης Ιουνίου 1951. Από τότε η μονή λειτουργεί συνεχώς και σήμερα είναι ένα από τα μεγάλα σε αριθμό μοναχών μοναστήρια της Κρήτης. Οι ανακαινιστικές εργασίες εκτελέστηκαν και απέδωσαν την σημερινή της μορφή, κάλυψαν το χρονικό διάστημα 1996 - 2005. Και τώρα, τα τελευταία χρόνια (περίπου 3 - 4) έχουν γίνει αρκετές σημαντικές αλλαγές. Απο το βιβλίο ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΞΩΚΛΗΣΙΑ του δήμου Κρουσώνα.

Σχόλια  (2)

  • Φωτογραφίες manolofasoulo
    manolofasoulo 10 Μαΐ 2019

    First

  • Tsitrona 30 Δεκ 2021

    I have followed this trail  View more

    Μια πολύ ωραία πεζοπορία ιστορικού χαρακτήρα για μικρούς και μεγάλους

You can or this trail